بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.درباره من
پیوندها
- فیلمهایی که میبینیم
- کتابهایی که میخوانیم
- عسکهایی که میگیریم
- صداهایی که می شنویم
- یادداشت های شب مهتابی
- پلان های روزانه
- شاهنامه خوانی
- ترانه های شبانه
- بعد از بیست و سه پیشین
- ترانه های بی اندوه
- فقط یک بهار
- پینگلیش تایپ کنید و فارسی ببینید
- فصل پنجم
- مدارک گم شده
- هم نورد
- سکوتم از رضایت نیست
- Shooting Star
- پشوتن
- آموزش تایپ پارسی
- بی تار و پود
- رضا
- همایش شاهنامه
- موسسه ی خیریه مهر گیتی
- شعرهایی که می خوانیم
- مارموزوک
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- ان سی
- درد دل با دیوار
- در سکوت
- مهرسا
- گنجور
- آوای پاییز
- از خودتان بیشتر بدانید
- نیلوفرانه
- سازمان بهشت زهرا و جستجوی رفتگان
- آی پی
- نماشا
- کوچه های دلم
- یادداشت هایی از شاهنامه
- چه کسی مقصره؟
- حوض نقاشی من
- سوفیا
- بوم خیال
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- سرویس بهداشتی
- سراسیمه دیدمت
- ستاره
- خشکشویی
- پمپ بنزین
- هزیان چهل و شش
- در مدح امیر انکیانو
- چقدر دوری
- اینروزها
- حواس پنج گانه؟
- سیگار و ویروس چینی
- یه سیگارم به من بدید
- برای
- 78 تومن
- ببخشید آقا!
- لواش
- آقا ببخشید
- درختان
- می گفت ....
- توت فرنگی های وحشی
- گربههای اکباتان
- کبابی لادن
- سایه ی من
- تندیس فردوسی در تاجیکستان
- روزی که رفت
- خبرنگاران
- کله
- عید فطر
- خسرو، شیرین و فرهاد
- قاشق *
بایگانی
تقویم
بهمن 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 |
جستجو
آمار : 740325 بازدید
Powered by Blogsky
آدم و حوا
حوا شدم که مال تو باشم ولی خدا
هرگز تو را برای من آدم نمی کند
عکس از: پل گوستاو دوره Paul Gustave Dore در کمدی الهی دانته
البته نه چندان مرتبط با شعر!!
شعر از: یک آشنا
محسن مهدی بهشت
شنبه 16 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 20:12
آدم و حوا به جرم گندمی پایین و پایین آمدند
وای بر دهقان که صدها خوشه را گردن زده
حضرتی را نا امیدی طعمه ی ماهی نمود
وای بر من که ز نومیدی به می خوردن زده
تو دیگه یواش یواش شدی یه پا شاعر. خیلی خوب بودن. فقط بند آخر یک کمی لنگ میزنه.
درود
و من هم یاد کتاب "سنگ صبور" صادق چوبک افتادم به ویژه بخش پایانی کتاب.
چه خوب که من هم به یاد سنگ صبور صادق چوبک افتادم.
برم سراغش.
کتاب را از آدرس زیر دانلود کنید :
http://ketabnak.com/comment.php?dlid=1619
در صفحه ی 22 ، با عنوان « در تبعید» ، متن دلچسبی از حوا برای آدم است ...
شرمنده ، کمی طولانی بود ، این جا ننوشتم .
ممنون. چشم.
راستی آدم چندسالش بوده؟ منظورم اینه از زمان تولید تا بهره برداری آزمایشی بر روی زمین چقدر زمان برده ؟ بالاخره پروژه عظیمی بوده.
درضمن به اون خانوم بگید حجابشو رعایت کنه .مرد نامحرم نیگا میکنه گناهش میوفته گردن ما و شما بعد اون دنیا شر میشه واسمون حالا تو اون گیرودار مگه میشه حوا رو پیدا کرد ازش حلالیت بطلبیم نیست که مسیرا طولانیه آدرس مادرس درست حسابیم که نمیدن به آدم هرکی دنبال عیاشی خودشه.
خیلی زیاد. اگر به انسانهایی که از ابتدای پیدایش انسان روی زمین بوده اند همه بالای چند صد سال زندگی کرده اند. شاهنامه را ببین
پادشاهی فریدون پانصد سال بود. پادشاهی ضحاک هزار سال بود. پادشاهی کیومرث هفتصد سال بود.
و یا نوع به روایتی نهصد سال زندگی کرد.
آدم هم خیلی عمر کرد. انقدر که قابیل یعنی قاتل برادرش با خواهرش ازدواج کرد و نوه ها و نتیجه ها همه با هم ازدواج کردند و ..............
حالا ما از آن ها به یادگار مانده ایم.
در ضمن به حوا اگر کمتر از گل بگویی در قعر جهنم جای داری. پاتو از توی کفش اون بیار بیرون.
تازه ما برای ف...ی ل...ت ر... نشدن وبلاگمون عکس محجبه گذاشته ایم.
مارک تواین این را از قول آدم گفته .
پس حرف حساب حوا چیه؟
این را که خواندم - این شعر را - گرچه قبلن یک جور دیگرش را شنیده بودم ، یاد کتاب خاطرات آدم و حوا نوشته ی مارک تواین افتادم .
کتاب را برداشتم به هوای ورق زدن ... و رفتم تا آخرش...
آخرش این است :
هر جا که او بود ، بهشت بود ...
آدم این را گفته بود؟ یا حوا؟ یا مارک تواین؟
این آدم و حوا چرا لباس تنشونه؟
بی ادف.
این آدم و حوا ایرانی هستن.
آدم شدم که دمی زندگی کنم ولی
حوا چنان بکرد که خدا هم نمی‌کند
تخصیر خودت بود که گفتی خدا را
چون توانم که همی در به در کوه و بیابان باشم، بی حوا
البته در بعضی از کتب بی حوا، بی هوا نوشته شده که خب درست نیست.
***
چرا نمیای توی عسکامون شعرو ادامه بدی؟ بوستان عسکامون در انتظار توه. تا حالا شده چهار بیت. انگار ذوق شعر و شاعری در کس نیست.