بعد از بیست و سه

بعد از بیست و سه

همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
بعد از بیست و سه

بعد از بیست و سه

همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.

عید فطر

عید فطر را به کلیه کسانی که در ماه گذشته روزه گرفتند تبریک می گویم. و به کلیه کسانی که روزه نگرفتند تسلیت. تسلیت نه از بابت این که روزه نگرفتند و بعد از صد و بیست سال می میرند و آتش دوزخ در انتظار آن هاست و باید بروند و برای بهشتیان آب جوش ببرند بلکه یک موز بگیرند، بلکه به این دلیل که تا یازده ماه دیگر نمی توانند روزه خواری کنند و  ایضن برای خوردن زامبیا (زولبیا+بامیه) باید دولا پهنا پول خرج کنند.

نظرات 6 + ارسال نظر
دکمه شنبه 24 تیر‌ماه سال 1396 ساعت 13:00 http://dok-meh.blogsky.com

پس شما عاشق ِ شیرینی هستین

دکمه چهارشنبه 21 تیر‌ماه سال 1396 ساعت 15:05 http://dok-meh.blogsky.com

نه جدید نیست اما تهران ندیدم هنوز. تو شیراز همه قنادیا دارن. زولبیا رژیمی. شیرینیش کمتر، ترد تر و سیاه دونه داره. من بهش میگم زولبیا مورچه ای :))
یه بار هم داشتم تو مترو با تلفن با مامانم صحبتمیکردم، در واقع رو پله برقی، گفتم مامان واسم زولبیا مورچه ای بیارین، آقایی که جلوم بود، گفت مردم چه چیزا میخورن:))
اگه شد واسه شما در آینده میارم.

ممنون از توضیحات شما. من ندیدم به قول شما توی تهران ندیدی.
حالا من توی شهر سنندج که گاهی گذرم میافته یه زولبیاهایی دارن که کمی نازکتر از بامیه است. من اونا رو دوست دارم. رژیمی نیست هیچی، خیلیم نارژیمیه.

دکمه سه‌شنبه 20 تیر‌ماه سال 1396 ساعت 14:25 http://dok-meh.blogsky.com

ممنون بابت عرض تسلیت :))
زولبیاااا هم فقط زولبیاااا مورچه ای (رژیمی با سیاه دونه)

جدیده؟

فلورا یکشنبه 18 تیر‌ماه سال 1396 ساعت 21:35

به من هم باید تسلیت گفت، چون دیگه نمیتونم روزه بگیریم... زامبیا هم در شهر ما در همه روزهای 5شنبه موجود است...
اما درباره ی خوبی و بدی ریاضت، من فکر میکنم ریاضت دائمی نه، اما ریاضت هدفمند و مقطعی برای اینکه انسان تر باشیم مفید هست... اون خودشناسی و خودآگاهی که در طول دوره ی ریاضت آگاهانه به انسان دست میده، خیلی لذت بخشه. هرچند بدون ریاضت هم میشود انسان بود و ماند.

شما کاملن درست می فرمایید. ولی ریاضت کمک می کنه. خیلیا بی ریاضت نمی تونن. ریاضت اگه خودشم دخالتی در قضیه نداشته باشه، باز شبیه یک هندل عمل می کنه.

sophia چهارشنبه 16 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 19:04

میدونستم که اون خاطره خود شماست. اگر روزه گرفتن در زیربنای خودش یک مفهوم باارزش داشت، مشکلی نبود. اما فاقد چنین چیزی ست.

تا حدود پانزده سالگی با یاران دبستانی روزه می گرفتیم. تقریبن همه روزه بودیم. به شکلی چشم هم چشمی بود. که از آن روز به بعد دیگر من ادامه ندادم. بعدها دیدم و فهمیدم به شکلی ریاضت است که ریاضت کلن خودش در دین اسلام جایی ندارد. و بعضی از علمای روشن بین حتا آب خوردن و سیگار کشیدن را هم مبطل آن نمی دانند. با این ها می شود کنار آمد و اگر روزی و روزگاری کسی بی سحر روزه بگیرید شاید بتواند قبل از افطار هم آن را بگشاد.

sophia چهارشنبه 16 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 11:28

حالا شما روزه دار بودین یا روزه خوار؟! باید به شما چی بگیم؟
گفته باشم چه رمضان چه غیر رمضان من که از زامبیا(زولبیا بامیه) خوشم نمیاد.

من در یکی از یادداشتهایی که در ماه رمضان گذاشتم از کسی نوشتم که شبی بی سحری روزه گرفت و فردایش هنگام افطار وقتی کمی قبل از اذان افطار کرد به دلیل برخورد بد یک روزه دار با او تا به امروز که 50 سال از آن می گذرد روزه نگرفت. آن کس خودم بودم. بنابراین به من تسلیت بگید چرا که تا یازده ماه نمی توانم روزه خواری کنم.

خانم ها معمولن زامبیا دوست ندارند.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد