فال آبان‌ماه ۸۷

خوشست خلوت اگر یار یار من باشد

نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم

که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

روا مدار خدایا که در حریم وصال

رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد

هوای کوی تو از سر نمی‌رود، آری

غریب را، دل سرگشته د روطن باشد

بسان سوسن اگر ده زبان شود حافظ

چو غنچه، پیش تواش مهر بر دهن باشد

***

ای صاحب فال بدان و آگاه باش که تازگی ها به یارت بدگمان شده‌ای. یا خیال می‌کنی که بدگمان شده‌ای یا خیال داری که بدگمان بشوی. در هر صورت فرقی نمی‌کند. بدگمانی همان و کلاهت به پس معرکه رفتن همان. صحبت از رقیب و اهرمن و شمع انجمن و این‌ها می‌کنی. زهی خیال باطل. خانمان بربادده است این صفت بدگمانی. اصلن مگر خودت که هستی که این چنین از موضع اولاد پیغمبری داری خیالات می‌کنی. تو خودت می دانی که چه خیالات باطلی داری؟ چرا که می‌گویی نه من بسوزم واو شمع انجمن باشد. مگر شمع چه می‌کند. خب شمع  هم می‌سوزد. قاطی کرده‌ای. برو. برو و به قول شاعر: این دام بر مرغ دگر نه.

تصمیم داری که نگینی بخری ولی می‌گویی که به شرطی که اهرمن هم به آن دست نزد. خب بزند. چه اشکالی دارد؟ دنیا به آخر می‌رسد؟ تازه اهرمن به هر چیزی دست می زند. چه بخواهی چه نخواهی. این خود خواهی است که تو داری. خودخواهی صفت بدی است آن را کنار بگذار. اگر خود خواهی کنی بر تو آن رود که بر باخه رفت.

باز هم خیالات خام. چرا رقیب باید محرم باشد؟ اصلن اشتباه کردی که یاری گرفتی که رقیب داری و این قدر به سوز و گداز افتاده ای. حالا که رقیب داری بله حرمان هم ممکن است نصیبت شود ولی از آن جا که حضرت حافظ بزرگوار است می فرماید که ترک وطن نباید بکنی و اگر کردی آن جا غریبم بازی در نیاوری که آه، ای ملت بدانید که دل سرگشته من در وطن است. بنابراین اگر مهر بردهانت زدی که سعادت می‌یابی.

البته بدان و آگاه باش که این هایی که گفتم تکلیفت را فقط تا اول آذر یا خیلی که افاقه کند تا اواسط آذر روشن می‌کند. حداکثر تا یک ماه دیگر اوضاعت این است که گفتم. 

صدقه؟ خود دانی. دادی، دادی. ندادی هم ندادی. شاید خودت هم محتاج صدقه باشی. میدانی که کلی از کسانی که این خطوط را می توانند بخوانند زیر خط فقر و محتاج صدقه‌اند.