یک اس ام اس و پاسخ آن

پاسی از نیمه شب دیشب گذشته بود که اس ام اسی را برای یاری از یاران دبستانی روانه کردم.

جوابش از خودش قشنگ‌تر بود.

***

اس ام اس:

هیچ مردمی مانند کسانی که در ژرف‌ترین دوزخ زندگی می‌کنند، با چنین صدای صافی آواز

 نمی‌خوانند. چیزی که ما آواز فرشتگان می‌نامیم آواز آنان است. " قصر. کافکا"

پاسخ:

به همین دلیل اگر خوشبین باشیم تازه می‌فهمیم که چشمانمان را برای تماشا به اجبار دریده‌اند.

***

پ.ن.

فکر می کنید همین جوری نوشتمش؟ ابدن.

به یاد کسی نوشتم که دیشب به جستجوی رنگ آسمان در خارج از این بوم وبر، اینجا را ترک کرد.  اس ام اس اولی یکی از آخرین اس ام اس هایی بود که از او گرفتم.