بعد از بیست و سه

بعد از بیست و سه

همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
بعد از بیست و سه

بعد از بیست و سه

همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.

خداحافظ کاسترو

عکس از واحد مرکزی خبر

دوست داشتنی ترین دیکتاتور جهان از قدرت کناره گیری کرد.

***

نفر بعدی نبود؟ رفتیم.

-کریپیا روکیه مین اوته رنا چاهتا هوم.

- چیه؟ چی میگی آقا؟

- آقا نگهدار آقای مشرف می گه که  می خواد پیاده شه.

-آرد تو دهنت بود توی ایستگاه بگی؟

-آقا شما ببخشش.

- بجنب آقا بجنب. مردم کار زندگی دارن. مسافرای مارو ملت جنیفر لوپز سوار می کنن ما مشرف.

- بیا ناکس از عقب زد اوهوی چه خبرته؟ حواست کجاست؟ اتوبوس به این گندگی رو ندیدی و اومدی یه راست مالیدی به ماتحتمون؟

-ببخشید اقا. من مقصرم. می دونم. هرچند که شما یهو زدین رو ترمز. حالا اگه اعتراض دارید وای میسسیم آژان بیاد.

- اقا رووای میسسیم آژان بیادچی چی رو وای میسسیم آژان بیاد؟  مسافر دارم آقا. ملت کار زندگی دارن. نه آقا یه برگ از کوپن هاتو بکن بده برو. آژان بی آژان.

- بفرما.

- قربون مرام آقا. بریم آقا؟  مشرف پیاده شد؟

نظرات 6 + ارسال نظر
پروانه سه‌شنبه 7 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 11:35 http://www.parvazbaparwane.blogspot.com

ما نمی دانستیم حکومتهای سوسیالیستی هم موروثیه که حالا برسه به برادرش!!
راستی قدرت چیه که ایدوئولوژی رو هم از یاد می بره!!
راستی همه ی کسانی که ادعای ایدوئولژیک دارند وقتی به قدرت می رسند همه چیز یادشون میره! آیا ایدئولوژی داشتن اشکال ایجاد می کنه؟

بعد از کیم ایل سونگ که به پسرش رسید یعنی کیم چونگ ایل حالا نوبت ایناست. البته این برادر زیاد دوام نمی آورد.

شمس جمعه 3 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 17:01

در امتداد رویش ازادی اجباری به اجبار زمان در جهان روزی خاهد رسید که همه و همه و همه بالاجبار سوار ترن حمال اجساد دیکتاتور ها شوند و ما در انتظار همان روز ها هستیم که شاید نسیم روحبخش ازادی که صد سال است دنبالش میگردیم بر سرزمین خورشید روحی درباره بخشد و ارزو میکنیم که
در ان روز ها
دست در دست هم دهیم به مهر میهن خیش را کنیم اباد
به یاد شعری از فرغانی سیف الدین که میگوید
هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد هم رونق زمان شما نیز بگذرد
اب اجل که هست گلوگیر خاص وعام
بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد
در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت
این عوعو سگان شما نیز بگذرد
................................
......................................


نیلوفر جمعه 3 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 13:33

یادم آمد که یک وقتی یک گربه داشتیم که اسمش فیدل بود .گاهی به طنز میگفتیم نکنه با فیدل کاسترو اشتباه بشه و بگیرنش؟انوقت ها کاسترو در ایران مثل حالا محبوب نبود.

بابک چهارشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 22:41

نمی دانم شاید در کشور بلا زده ای چون پاکستان که قرار بود کشور پاکان مسلمان شود با افراطیترین مذهبیون و بمب اتم و ۱۴۰ میلیون جمعیت مشرف لائیک بد هم نبود نمی دانم. استفاده از واژه ها خصوصاً مثل دمکراسی و دیکتاتوری باید با احتیاط باشد تا تفکر و حقیقت را قربانی زیبائی دستور زبان نکنیم.

نیلوفر چهارشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 13:35

دست راستش روی سر بقیه دیکتاتور های قرن حاضر .این دوست داشتنی ترین دیکتاتور جهان که زمانی چون یک بت او را ستایش میکردم وقتی گفت من آرامترین خوابم را در ایران خوابیدم به خود گفتم این حضرت مدعی دفاع از آزادی چگونه میتواند در جایی آرام ترین خواب را داشته باشد که حتی یک نسیم ارامش بخش نمیوزد ؟ نمیدانم من اشتباه میکنم یا دیکتاتور بزرگ؟

حسام چهارشنبه 1 اسفند‌ماه سال 1386 ساعت 11:56 http://hessamm.blogsky.com/

باز صد رحمت به کاسترو که بطور علنی دیکتاتور بود، نه مثل خیلی رهبران دیگه ظاهر دموکرات به خودشون می گیرن، انتخابات برگزار می کنن، رای گیری می کنن و در نهایت کار خودشونو انجام می دن!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد