بر سر آنم

حضرت حافظ حدود بیش از هفت صد سال پیش، درست گفتم؟ بیش از هفت صد سال پیش در یکی از غزل های مبارکش فرموده اند:  

بر سر آنم که گر ز دست برآید 

دست به کاری زنم که غصه سر آید  

و ما اکنون در عصر حاضر کماکان این بیت را زمزمه می کنیم.  

این بیت را بیشتر اگر باز کنیم در می یابیم که، مشکل کجاست؟ 

انگار قبل از حضرت هم بوده است. چرا که این بیت یک "گر" دارد. گر، ینی اگر. 

انگار در این بیش از هفت صد سال پیش هم،  هیچ گرهی از کار ما گشوده می بنشده است. 

ینی کار ما از غصه سر نیامده است. 

بهتر نیست که برویم و کشک خود را بسابیم؟ 

ها؟