بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.درباره من
پیوندها
- فیلمهایی که میبینیم
- کتابهایی که میخوانیم
- عسکهایی که میگیریم
- صداهایی که می شنویم
- یادداشت های شب مهتابی
- پلان های روزانه
- شاهنامه خوانی
- ترانه های شبانه
- بعد از بیست و سه پیشین
- ترانه های بی اندوه
- فقط یک بهار
- پینگلیش تایپ کنید و فارسی ببینید
- فصل پنجم
- مدارک گم شده
- هم نورد
- سکوتم از رضایت نیست
- Shooting Star
- پشوتن
- آموزش تایپ پارسی
- بی تار و پود
- رضا
- همایش شاهنامه
- موسسه ی خیریه مهر گیتی
- شعرهایی که می خوانیم
- مارموزوک
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- ان سی
- درد دل با دیوار
- در سکوت
- مهرسا
- گنجور
- آوای پاییز
- از خودتان بیشتر بدانید
- نیلوفرانه
- سازمان بهشت زهرا و جستجوی رفتگان
- آی پی
- نماشا
- کوچه های دلم
- یادداشت هایی از شاهنامه
- چه کسی مقصره؟
- حوض نقاشی من
- سوفیا
- بوم خیال
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- سرویس بهداشتی
- سراسیمه دیدمت
- ستاره
- خشکشویی
- پمپ بنزین
- هزیان چهل و شش
- در مدح امیر انکیانو
- چقدر دوری
- اینروزها
- حواس پنج گانه؟
- سیگار و ویروس چینی
- یه سیگارم به من بدید
- برای
- 78 تومن
- ببخشید آقا!
- لواش
- آقا ببخشید
- درختان
- می گفت ....
- توت فرنگی های وحشی
- گربههای اکباتان
- کبابی لادن
- سایه ی من
- تندیس فردوسی در تاجیکستان
- روزی که رفت
- خبرنگاران
- کله
- عید فطر
- خسرو، شیرین و فرهاد
- قاشق *
بایگانی
تقویم
بهمن 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 |
جستجو
آمار : 739202 بازدید
Powered by Blogsky
آسمان تهران
چرا آسمان تهران دیگر ستاره ندارد؟ نه تنها ستاره من دیده نمی شود، که ستاره هیچ کس دیگری هم دیده نمی شود. یعنی همه مرده اند؟
محسن مهدی بهشت
جمعه 25 تیر‌ماه سال 1389 ساعت 00:24
ستاره نداریم چون اینجا شهر شده ... ستاره ها در روستا به سر میبرند و برای دیدنشون باید رفت روستا
اون موقع که تهران ستاره داشت شهر نبود ... الان متمدن شدیم ترافیک و تراول چک و ترن زیرزمینی و ترررررررر های دیگه داریم ستاره میخواهیم چیکار ؟
شهر که بود اون موقع ولی ماشین نداشت. اگه نه اون موقع ما توی تخت جمشید بود خونمون و تا راه آهنم شهر بود ولی ماشین نبود.
درشکه بود. توی ده که درشکه نیست که. هست؟
که کشان یا کاه کشان در زبان ترکی به این میگن سامان یولو سامان هم همون کاه هستش حالا هی بگو که .......
العیاذ باللاه
وقتی در اوایل تیر ماه مهمان کوه سهند میشم یکی از کارام شدید مستی و خاب روی چمنای خیس کناره های مردابه و سرمای سوزان و ستاره ها و کهکشان راه شیری (سامان یولوی)البته میشه به این تصویر سوسوی اتش کم جان شده را هم افزود ولی دقیقن انجا اگه بخای میتونی دستت رو بالا ببری و خدا را بگیری ستاره ها که سهل است
اانقدر ستاره میبینی که برای همه یک سالت هم ستاره نبینی کفایت میکند
کاملن می فهمم که چی میگی. شبهایی که ستاره ها اونقدر بزرگن و کمی که نگاهشون میکنی حتا لازم نیست که دستت را دراز کنی و بگیریشون. خودشون خودشونو می اندازن توی چشمات. گاهی حتا وحشت می کنی. وحشت می کنی که بری و توی اونا گم بشی. من هم با دیدن نمایی این چنین که تصویر کردی سالهاست دارم زندگی می کنم.
نه شهرمون یعنی اهواز
من خیلی شبا فقط به عشق دیدن ستاره هاس که میرم تو حیاط قدم میزنم
خوش به حالتون.
مگه کسی به آسمون هم نگاه میکنه؟اون مال قدیما بود.الان هم سراشون پایینه.
که روی زمین سکه ای چیزی پیدا کنن؟ خیر سرشون.
راستی اون کمردی که گفتین همون کمرد بعد از جاجروده ؟
بله.
سلام
می دونید چرا دیگه ستاره ها چشمک نمی زنن و تو آسمون نمیان ؟
اونا با آدما قهر کردن واسه اینکه دیگه کسی کاسه آب یخ و پشه بندش رو بر نمی داره و نمره رو پشت بوم یا حیاط روی تختی که یه عالمه جیر جیر می کنه یا تشکای سفید تازه زده شده دراز بکشه و واسه عشقش واسه بچه اش از ستاره ها بگه و اونارو با دست نشون بده... اگه شهاب اومد آرزو کنن ... یه ستاره واسه خودشون تو آسمون پیدا کنن و هر شب باهاش حرف بزنن -- نه دیگه حالا دیگه سقفا رو هم رو هم چیده شدن-- پشت بوما باغ کولر و دیش شدن -- از حیاط هم نگم که دیگه حیاطی نمونده......
همه اینایی که گفتین یه طرف، سوسکای خبیث یه طرف.
قدیما سوسک نبود. اگرم بود از این سوسکایی بود که عین فولکس واگنای قدیمی بودن. تا از این ور پشت بوم میومدن اون ور صب شده بود. اگرم نزدیکت میشدن میشد پشت و روشون کرد. دیگه نمیتونستن برگردن. تا صب لنگاشون هوا بود و دست و پا میزدن.
یادم اومد! دارمشون خودم!
مگه اون شب عکس گرفتیم؟
آره. اون شب عسک گرفتیم. عسکی که حجت را بر من تمام کرد. عسکو نداری؟ خصوصنی فردا شب که داریم آدیو بوک ظفت وکنیم بهت ودم. البته خودت داریش ولی یادت رفته.
سلام
اینجا که آسمون شهرمون بی ستاره نشده اما ستاره هاش کمتر شده یعنی چرا؟
شهرتون یعنی تهران؟ من که خیلی وقته ستاره نمی بنیم.
دوباره که اومدم واقعا یاد شبهای پرستاره روستای مادبزرگ افتادم...آسمان صاف و رویایی...باهراسی لذت بخش...طرب انگیز و نسیمی خنک و بسیار فکر م یکردمکه آیا روزی می توانم ستاره ها را بشمارم؟! حسام گرامی چه فکر قشنگی داشتید ... در این صورت چه خوب که نمی شه ستاره ها رو شمرد!!!
من متوجه جمله فرناز گرامی شدم ولی نظر خودم اینه که دیگه چشمها ستاره ندارند...
آسمان خیلی از روستاها هنوز ستاره دار است. به ویژه کویر. برای دیدن ستاره در کویر لازم نیست که سر را بلند کنید. ستاره در افق هم دیده می شود وچقدر زیاد. طوری که هر چقدر هم که بشمرید تمام نمی شوند.
من همیشه فکر می کردم هر وقت آرزویی برآورده می شه یک ستاره متولد می شه و اگه هر شب ستاره ها رو بشماریم می فهمیم امروز چند تا آرزو توی شهرمون برآورده شده...
شاید این روزها هیچ آرزویی برآورده نمی شه
اون شب شهاب باران توی کمرد یادته؟ پسر عجب شب با شکوهی بود.
انگار اون شب خیلی از آرزوها برآورده شد. عسکای اون شب رو داری؟
من هم یاد ابی افتادم:تو آسمون زندگی ستاره بوده بی شما
اما...
فرناز بانوی گرامی! این عبارت کوتاه چقد رقشنگ بود... نگاه آدمها دیگه ستاره نداره... همون بهتر که نگاه نکنند
اگر نگاه کنند که ستاره دارد. خانم فرناز می گوید:
انگار آدم ها به هم نگاه نمی کنند.
سالها پیش در جائی خوانده بودم :
وقتی به من نگاه می کنی یک ستاره متولد می شود .
همیشه و هر بار که نامی از ستاره بیاید من به یاد این می افتم .
احتمالا این روزها آدمها به هم نگاه نمی کنند .
ضمنا عکس مینیمال !! خوبی شده
پس ستاره هایی که قبلن از نگاههایی متولد شده اند کجا رفته اند؟
ما هر وقت که شهابی را در آسمان می دیدیم فکر می کردیم که ستاره کسی است که در همین لحظه مرده است و ستاره اش هم با او می میرد.
چه خوب. دارم می فهمم عکس مینیمال یعنی چه.