ترافیک

ترافیک شدیدی در نیایش به وجود آمده بود. مسیری چند دقیقه ای بیشتر از نیم ساعت طول کشید.

وقتی به محل گره خوردگی رسیدم، دیدم که یک راننده تریلی، حیوان زبان بسته اش را برده زیر پلی که رویش نوشته:

عبور با ارتفاع بیش از کوفت متر، ممنوع است.

چه خیالی کرده بود؟ یا تابلو را ندیده بود؟ که برای کسی چون او دیدن ندارد و بایدبداند. قد و قواره برازنده مرکب را که دیگر می داند.

بهرحال، اینطور گمان کرده بود که حتمن سرش را پایین می گیرد و می گذرد. که نگذشته بود. حال و روز حیوان و پل را اگر می دیدید جگرتان کباب می شد. چون دو عاشق بعد از هجرانی طولانی، به هم چسبیده بودند. و زخمی. هم حیوان و هم پل. راننده  بزرگوار هم که نمی توانست یا نمی خواست، البته بیشتر نمی توانست، خلوت این دو را بهم بزند پیاده شده بود و رانندگان دیگر را تشویق به دور شدن از این عشاق می کرد تا نکند احیانن شاهد منکری باشند.

آقایی در اتومبیل بغل دستم، شیشه اش را پایین کشیده بود، طوری که من بشنوم، گفت:

دیوونه رو می بینی چقدر ملت رو منتر خودش کرده؟ ...........*

گفتم دیوونه نیست. اگه دیوونه بود توی تیمارستان بود. تازه ...........** هم نیست. 

احمقه.

+++

* حرف بد بود که سانسور شد.

** ایضن. یعنی همان حرف بد.