بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.درباره من
پیوندها
- فیلمهایی که میبینیم
- کتابهایی که میخوانیم
- عسکهایی که میگیریم
- صداهایی که می شنویم
- یادداشت های شب مهتابی
- پلان های روزانه
- شاهنامه خوانی
- ترانه های شبانه
- بعد از بیست و سه پیشین
- ترانه های بی اندوه
- فقط یک بهار
- پینگلیش تایپ کنید و فارسی ببینید
- فصل پنجم
- مدارک گم شده
- هم نورد
- سکوتم از رضایت نیست
- Shooting Star
- پشوتن
- آموزش تایپ پارسی
- بی تار و پود
- رضا
- همایش شاهنامه
- موسسه ی خیریه مهر گیتی
- شعرهایی که می خوانیم
- مارموزوک
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- ان سی
- درد دل با دیوار
- در سکوت
- مهرسا
- گنجور
- آوای پاییز
- از خودتان بیشتر بدانید
- نیلوفرانه
- سازمان بهشت زهرا و جستجوی رفتگان
- آی پی
- نماشا
- کوچه های دلم
- یادداشت هایی از شاهنامه
- چه کسی مقصره؟
- حوض نقاشی من
- سوفیا
- بوم خیال
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- سرویس بهداشتی
- سراسیمه دیدمت
- ستاره
- خشکشویی
- پمپ بنزین
- هزیان چهل و شش
- در مدح امیر انکیانو
- چقدر دوری
- اینروزها
- حواس پنج گانه؟
- سیگار و ویروس چینی
- یه سیگارم به من بدید
- برای
- 78 تومن
- ببخشید آقا!
- لواش
- آقا ببخشید
- درختان
- می گفت ....
- توت فرنگی های وحشی
- گربههای اکباتان
- کبابی لادن
- سایه ی من
- تندیس فردوسی در تاجیکستان
- روزی که رفت
- خبرنگاران
- کله
- عید فطر
- خسرو، شیرین و فرهاد
- قاشق *
بایگانی
تقویم
بهمن 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 |
جستجو
آمار : 768452 بازدید
Powered by Blogsky
نوروز 1393
نوروز هزار و سیصد و نود وسه خورشیدی
گم شده بودم
در نخلستان بی نخلی و
در لابلای پیچک هایی که از تنه ی تخلستان
تا ماه
بالا رفته بودند
و در دیگر جایی
شکوفه هایی را می دیدم
و باد را
در واپسین غروب های آخر اسفند
که شاهد
ریزش گلبرگ هایشان باشند
در انتظار رویش میوه ای
گم شده بودم
پرسه می زدم
این سو
و
آن سو
***
شعر را با کلیک روی متن زیر عکس بشنوید. با صدای خودم و آهنگی از علی راجو
محسن مهدی بهشت
جمعه 23 اسفند‌ماه سال 1392 ساعت 17:58
با افتخار در وبلاگ من لینک شدین.
ممنون.
این نخل های خوشگل حیف شدن.
شما جنوب کشور زندگی می کنید؟
نه. حیف که در جنوب کشور زندگی نمی کنم. جنوب کشور را به مناسبت هایی دیده ام ولی نه. من در تهران زندگی می کنم. گاهی به شهرهای دیگری به مناسبتی می روم. ولی در همان ترمینال یا فرودگاه دلم به اندازه یک دنیا برای تهران تنگ می شود. بد تر از حافظ.
اقای صورتی مسلمان شد...همین
چه خوب. پس در بهشت می بینمش.
شعر با صدای شما چقدر بهتر می شود...خیلی بهتر.
قبلن گفته بودم...؟
حتی شعرک خودم با صدای شما ..چقدر بهتر بود.
دوست ارجمندم..عکس هم چقدرزیبا ست.
سوخته اما هنوزپایدار...سبزی آشکار اطراف...انگار خود ماییم
ممنون.
البته شعر خودش باید خوب باشد و شنیدنی. که اصلن به خواندنش بیارزد.
این عکس هم خیلی چیزها دارد.
سال نو بر شما خجسته و فرخنده
ممنون عید شما هم مبارک. چه خوب که شما بالاخره در دنیای مجازی رویت شدید.
آقا محسن عزیز عیدتون مبارک.سال بسیار بسیار خوبی رو داشته باشید
ممنون عید شما هم مبارک.
چون لاله به نوروز قدح گیر بدست
با لاله‌رخی اگر تو را فرصت هست
می نوش به خرمی که این چرخ کهن
ناگاه تو را چو خاک گرداند پست
**********************
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و بجام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست
درود بر جناب محسن گرامی
سال نو رو به شما تبریک عرض می کنم.
ممنون. به هم چنین امیدوارم که سال دیگر بهتر از امسال باشد که خیلی هم بد نبود.
موافقم
سلام
در هزار توی زمان این از نیای ما برایمان مانده
اینگونه که
آغاز بهار را سر آغازی می دانیم بر تازه شدن
امید وارم روزتان نوروز باشد
در پناه یزدان شاد باشید
ای کاش همیشه نوروز بود.
محسن خان عجب عکسی گرفتی. مرسی
محشره. نه؟
با اجازه ی اسلام
ما عاشق صدای شما میباشیم
و چه از این بهتر برای ما. شما خیلی به ما لطف دارید.
دلم حوصله ندارد استاد.
به روزم.
حاضرم ندید دلمو باهات تاخت بزنم.
به نظرم موز یکی که برای پس زمینه انتخاب کردید بهترین چیزیه که میشد . چسبید . مرسی .
این صدای دوستمه. یک بار دیگه هم یک جایی خیلی چسبید. دو سه یادداشت قبل بود. ینی دقیقن در پیوندزیر.
همه عقلم همه عشقم همه جانم به جان تو
http://after23.blogsky.com/1392/10/09/post-503
بعد از این که منیرو روانی پور اهل غرق رو نوشته بود و من بشدت دوستش داشته بودم گشتم و پیداش کردم و به دیدنش رفتم . ماه بود . گپ های خوبی با هم میزدیم .. یک بار گفت که در جنوب به مناسبتهایی نخل هارو سر میبرن , خیلی حرفهای دیگه هم زدیم اما این یکی بدجوری بیاد من مونده ... گم شده بودم . پرسه میزدم .. این سو و آن سو ...
یک بار دیگر من و شما در باره این نخلستان های بی نخل چند خطی حرف زدیم. و چه خوب که این قصه را باز هم برای هم بگوییم
من از یک وقتی که شاید به قول شما هزار سال پیش بود و دوران دفاع مقدس بود، تصویری دیدم از بمباران و سوختن نخلستانی در آبادان و حسرت این که چرا من آن جا نبودم، خیلی به نخلستان های بی نخل فکر می کنم. وقتی داشتم این می خواندم کلی گشتم و پیدایش نکردم که نکردم. انگاری به قول مش قاسم دوووووود شده و به آسمان رفته است.