اندر باب من و ملک و شیطان و بهشت

در بهشت ابدی درآمده و خفته بودیم. خسته از جهان قبل و قیل و قال آن. با صدای دق الباب از خواب جستیم. پرسیدیم: ای که دق الباب می‌کنی، کیستی و این دق الباب بهر چیست؟

در باز کرده و داخل حجره شد و پرسید، کیستی؟

فرمودیم: خودت کیستی؟

گفت: من ملکم.

گفتیم: خاموش. اگر ملک بودی، می‌بدانستنی که ما کیستیم.

در آنی بخاری شد و به هوا رفت. فهمیدیم که حدسمان درست بوده و او جز شیطان نبود. پس شیطان در بهشت نیز آمد و شد دارد.

دوباره بخسبیدیم.  بعد از لختی، دق البابی دیگر بیدارمان کرد.

ایضن همان می بپرسیدیم.

در باز کرد و گفت:

السلام و علیک یا محسن. ای پاک ترین بنده‌ی الاهی. من ملکم.

فرمودیم: علیکم السلام یا ملک.

............