بعد از بیست و سه

همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.

بعد از بیست و سه

همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.

ام چی تری چلیر؟

سلسله البولی اخیرن در اتاق ما بستری شده است. شبی پنج شش بار، همه‌ی چراغ‌های بخش را روشن می‌کند که خیر سرش برود و خودش را تخلیه بکند. کاملن مرا بیدار می‌کند. با هر بار روشن کردن چراغ‌ها. هم‌راهش فقط برای لحظاتی خروپفش قطع می‌شود. غلطی زده و خودش را به خواب می‌زند. ولی پس از برگشتن سلسله البول فوق الذکر، بلند شده و چراغ‌ها را خاموش می‌کند.

(یکی از موارد کاربردی هم‌راه بیمار.)

تلویزیون مدام روشن است. بیست و چهار ساعته. و روی کانال سه. هیچ کس آن را خاموش نمی‌کند. چرا که هیچ کس دستش به کلید آن و آفش نمی‌رسد. ریموت کنترلش گم شده است.

یک بار غرولند کنان غلطی زدم و از دنیا و مافی‌هایش زبان به شکوه گشودم و لعنت حق بر صدا و سیمان کردم. ولی مقصر اصلی گم کننده‌ی ریموت بود و نیز سلسله البول. زیر لب گفتم:

خدا پدر مخترع "ام پی تری پلیر" را بیامرزد.

سلسله البول که داشت جابجا می‌شد، پرسید: "ام چی تری، چلیر؟"

گفتم: گوش ت فقط حرف پ رو نمی شنوه؟

خندید. خودم هم خندیدم. آمدم توضیح بدهم که خروپفش بلند شد.

گوشی های "ام چی تری چلیر" را حالا که دیگر سیمش حسابی دور سر و گردنم پیچیده شده بود را محکمتر از قبل داخل سوراخ‌های گوشم فرو بردم.

..............

جهان دیده سوداوه را پیش خواند ..............

زمستان سرد و طولانی

محسن مهدی بهشت سه‌شنبه 9 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 23:56

نظرات 13 + ارسال نظر

آرام جمعه 19 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 19:09 http://bahare2mehraban.blogfa.com/

سلام. یعنی اون آقا واقعا نمیتونه حرف "پ" رو بشنوه؟
اون تلویزیون رو تا حالا شده کسی تماشا کنه؟ خوب چرا از برق نمیکشینش ؟ :)

حتمن دیگه. فرداش از بخش ما رفت.
خب همین جوری ویز ویز میکنه واسه خودش. تازه مشکل منه مشکل دیگران نیست که.

کوروش شنبه 13 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 20:51 http://nakhjavan.blogsky.com

بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود
بی همگان به سرشود بی تو بسرنمیشود

بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود
بی تو نه زندگی خوشم بی‌تو نه مردگی خوشم
سر ز غم تو چون کشم بی‌تو به سر نمی‌شود

اهریمن لذات نفسانی بر ما غلبه کرد که این شعر را بخوانیم برای ثفت در تاریخ.

فروزان شنبه 13 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 19:38

توی بیمارستان
بخش زنان بستری بودم
و از درد درحال ضعف کردن
صدایم ناخود آگاه بلند میشد
و دست خودم نبود
و بغل دستیم
همش اخم می کرد
خجالت می کشیدم
ولی نرس بیمارستان هم گفت دیگه نمی تونیم مرفین تزریق کنیم
و اجازه نداریم
خلاصه با درد شبم روز شد
ولی فردایش
موقع تعویض ملحفه ها من می توانستم از شونه خودمو بلند کنم
بغل دستیم نه...
ملافه ام را عوض کردند
ولی او تمام تنش درد گرفت
و چقدر ناراحت شدم
چرا خوشحال نشدم؟
دلم به حالش سوخت...
..................................
من همینطوری نوشتم
و تقریبا برداشت ازاد بود

برای این که شما انسان هستید. ولی او نه.
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
..............
تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی

ولی آی پرستارها مرا دوست دارند. یک ریز مرفین ترزیق می کنند. ینی راستش انگار می خواهند من خواب باشم که اذیت نکنم.

سارا خانوم جمعه 12 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 02:47

سلام رفیق
منم مثل دوستان یه جورایی شدم.......باری نمپرسم.......چون جوابی در کار نیست....فقط یه کوچولو مواظب خوتون باشید.........شاد باشید و پاینده

ممنون.
اگر به کتگوری خاطرات یک بیمار نگاهی بیاندازید، بیماری همیشگی را می بینید.

سحر جمعه 12 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 01:49 http://www.ashavahishta-snz.blogfa.com

خوبیش به اینه که می دونین چ چه معنی ای می ده!!!

دقیقند.

فلورا پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 23:23

از فضای بیمارستان نوشتین یک روز هم اثری از قامنت نبود ... خوف برم داشت خب... ببخشید

ممنون. بازار قامنت کساده.

آرمین پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 22:24 http://nagoftehaa.ir

تریپ رد گم کنیه؟

رد گم کنی چی؟ کجا؟ من نمی فهمم.

آرمین پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 17:48 http://nagoftehaa.ir

من تو دانشجویی از خونه زیاد دور بودم. این چیزا روم تاثیر نداره.
..............
چندتا مورد خاص بیشتر نیست که به خاطرش ماهی یک بار برای میرن بیمارستان. که بیشتر به خون و قلب و کلیه و کبد مربوط میشه. قبل رفتنم کفشش میکنم

دور بودن دانشجویی با سربازی فرق داره یک.

حالا که گفتی، روده و مغز و گوش و حلق و بینی رو هم بهش اضافه می کردی. دو

آرمین پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 16:59 http://nagoftehaa.ir

شما هم میخوای نگی هم میخوای مارو کنجکاو نگه داری همم سرکارمون بذاری. ولی اینو بدونید که من حتما یه روزی کشفش میکنم. هم خودشو هم درمانشو

ببین تو فوقش تا بیست روز دیگه از خونواده جدا میشی. اگه همت کنی، دیگه بر نمیگردی توی اون خونه. با همه ی خوبی ها و بدی هاش. نه این که اصلن برنگردی ولی دیگه خیلی درگیر مسائل و مشکلاتش نیستی. سربازی آدمو از خانواده جدا می کنه. نکنه یه هو بزنه به سرت که پارتی بازی کنی و توی شهر خودت بمونی. بزن بیا بیرون. تا نیای بیرون نمی فهمی که چند مرده حلاجی.
از من گفتن.
اون بیماری رو هم بزار وختی که خودت دچارش شدی.

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 13:36

هر حرفی
........................
اگه بگید نمیخواید درمورد اون بیماری خاص صحبت کنید دیگه نمیپرسم ولی اینجوری بیشتر سیریش میشم

سیریش که بد نیست. تا باشه سیریش باشه که آدما به هم بچسبند.
خود شمام لااقل یک نظری بده. من حتا ترزیق یک آمپول هم بلت نیستم. چه برسه که در مورد این بیماری خاص نظر بدم.

آرمین پنج‌شنبه 11 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 12:04 http://nagoftehaa.ir

میشه درمورد این بیماری خاص یکم بیشتر توضیح بدید؟
.................
بابای منم همینجوریه. هر حرفی از یه کلمه رو نشنوه جاش چ میذاره.

هر حرفی؟ یا فقط پ؟
البته من پزشک نیستم. ولی آن بیمار انگاری در عمرش نام ام پی تی پلیر را نشنیده بود. می توانیم نامی برای این بیماری بگذاریم.
پیشنهاد من: "آن هی ور"
ینی "آن هیربل وردز" که به پارسی می شود: حروفی که شنیده نمی شوند.
Un Heareble words