سفر به کرره ماه

کرره ماه

عکس از خودمان

***

 آیا کسی هست که گره از کار فرو بسته ما بگشاید؟  

کدام؟ 

این که:

 می دانید ما چگونه می توانیم پیاده تا کرره ماه برویم؟. اگر عمری باقی بود، از آن جا هم پیاده به یک کرره دیگری برویم؟ حالا خیلی هم دور نباشد. در بین راه هم مردیم، مردیم، جهنم.

...... برتر جهان

در ادامه پست قبلی باید یک چیزی را اینجا بگوییم. و آن این که کسی گفت:

این سایت خوبی نیست. چرا که به فاصله هر یک ساعت می شود به آن جا رفت و به کسی رای داد.

گفتیم: این را  هر کاربری می‌داند. از نظر ما هر کسی هر ساعت برود و رای بدهد. همه این کار را بکنند. میزان رفتن به آن‌جا پایداری رای دهنده را به باورهایش نشان می‌دهد.

تازه اگر این‌جوری نبود، درست نبود. یعنی هر کس یک رای؟ یک بار آزمودیم. حالا هر کس، شونصد رای. البته گفتیم که:

این حق برای همه محفوظ است.

پست قبلی را اگر حوصله پایین تر رفتن را ندارید، این‌جا هم می‌توانید ببینید.

سعدی و انوشیروان

کسی مژده پیش انوشیروان عادل آورد، گفت: "شنیدم که فلان دشمن ترا خدای عزّوجلّ برداشت". 

گفت: "هیچ شنیدی که مرا بگذاشت؟" 

 ***

هویجوری.

کار

عکسی از عاشورای خونین  88 - تهران

من نمی دونم این دوتا پلیس؟ لباس شخصی در لباس پلیس؟ بسیجی؟ سپاهی؟ هر کی هستن، دیشب که رفتن خونه به زن وبچچه شون چی گفتن؟ گفتن امروز رفتیم سرکار و آخ که  چقدر خسته ایم؟

زن، شام چی داریم؟

البته دور نیست این اندیشه، که زنان خودشان هم دیروز، جایی دیگر، گرفتار دو تن دیگر شده باشند.

بیت:

برو کار می کن مگو چیست کار

که سرمایه جاودانی است کار

یلدای ۸۸

حال دل با تو گفتنم هوس است

خبر دل شنفتنم هوس است

شب قدری چنین عزیز و شریف

با تو تا روز خفتنم هوس است