تنها یک گناه وجود دارد و آن هم دزدی است.
وقتی تو یک کسی را میکشی یک زندگی را دزدی میکنی. از زنش حق شوهر داشتن را دزدی میکنی. از اولادهایش حق پدر داشتن را دزدی میکنی. وقتی به کسی دروغ میگویی حق راستی را ازش دزدی میکنی. .........
عکس نمایی از همایون ارشادی در حال گفتن دیالوگ بالاست.
براساس رمان بادبادک باز اثر تحسین برانگیز خالد حسینی نویسنده افغانی مقیم آمریکا، مارک فورستر فیلمی ساخته است به همین نام. بسیار وفادار به متن کتاب. من کتاب را نخوانده ام و گواه این گفته افسانه است که به طور رشک بر انگیزی کتاب می خواند. فیلم برخلاف سایر ساختههای هالیوود گیشه پسند نیست. یعنی در واقع یک فیلم هنری است. اصولن ساختن فیلمهایی از آنچه که بر مردم این گوشه از جهان میگذرد خواه ناخواه هنری از آب در میآید. و نیز یکی از مشکلاتی را که معمولن مخاطب آمریکایی –یا هرجای دیگری البته غیر از افغانستان، تاجیکستان و ایران- دارد همراه فیلم است و آن زبانی غیر از انگلیسی است. زبان فارسی دری با زیر نویس به هر زبانی دیگر. چارهای هم نبوده. فیلمهایی از این دست اگر دوبله شوند اصالت خود را از دست میدهند. زیبایی فیلم در زبان اصلی آن است. فیلم با تماشاگر غیر حرفهای که فارس زبان نیست رابطه چندانی بر قرار نمیکند. شاید فروش فیلم در اروپا بهتر از آمریکا باشد چرا که در مجموع تماشاگر اروپایی هنری پسندتر از بیننده هالیوودی و آمریکایی است.
این فیلم در افغانستان مجوز نمایش نگرفت چرا که آدمهای منفی فیلم پشتو هستند و احتمال درگیری قومی در این میان میرفت. یکی از گرفتاریهای همیشگی مردم به جا مانده از قافله دهکده جهانی.
فیلم در کشور خودمان هم پروانه نمایش نمیگیرد. اگر هم بگیرد در جای جای حساسی دچار تیغ سانسور و تغییر دوبله میشود که لطمه اساسی میخورد.
تیتراژ فیلم جدای از خود فیلم قابل بررسی است. بسیار زیبا و استادانه و بی نظیر. همراه با موسیقی متن دلنواز آلبرتو ایگلسیاس. یکی از کاندیداهای هشتادمین جایزه اسکار در همین بخش. نسبت این آلبرتو را با خولیو و فرزند خلفش انریکو نمیدانم که اگر نسبتی دارند باید بگویم که دنیای موسیقی خیلی مدیون این طایفه است.
همایون ارشادی به عنوان یکی از مفاخر سینمای ایران در نقش پدر امیر –بگوییم خالد حسینی- به زیباترین وجهی از عهده کار برآمده است. خیلی روان و یکدست و خونسرد جایگاه خود را در سینمای جهان تثبیت کرده است. بازی های بچهها به ویژه حسن –احمدخان مهدیزاده - بسیار نمایان و تحسین برانگیز است. فیلمبرداری در چین صورت گرفته و حضور مارک فورستر در جای جای فیلم نمایان است.
فیلم را ببینید. فیلم تلخی است. ولی آن را ببینید. بن لادن زنده است و هنوز طالبان نه تنها در افغانستان که در همه جای جهان عر و تیز می کنند. به کوری چشم این دشمنان بشریت هم که شده فیلم را ببینید. آن را تحسین خواهید کرد.